ภัยเงียบพึงระวัง! โรคฉี่หนูกับหน้าฝน...อันตรายที่ไม่ควรมองข้าม
หน้าฝนแบบนี้ดูจะเป็นช่วงเวลาที่น่าภิรมย์ อบอวลไปด้วยอากาศเย็นสบาย ได้บรรยากาศของไอดินกลิ่นฝนกันแบบเต็มที่ ให้ความผ่อนคลายเย็นกายเย็นใจกันถ้วนหน้า ทว่าอีกมุมหนึ่งของฤดูนี้ก็มีสิ่งที่เราต้องระมัดระวังไม่แพ้กัน นั่นก็คือโรคภัยที่พบได้บ่อย
ซึ่งส่วนใหญ่มาจากเชื้อโรคและเชื้อไวรัสที่เติบโตในอากาศ โดยเฉพาะโรคฉี่หนู ที่มักจะระบาดอยู่บ่อยๆ ในชุมชนที่มีน้ำขัง ใครที่ไม่ทันระวังตัว ลุยน้ำด้วยเท้าเปล่า และทำความสะอาดเท้าแบบไม่ถูกสุขลักษณะ ก็อาจจะกลายเป็นความเสี่ยงให้โรคนี้อยู่ใกล้ตัวได้มากกว่าที่คิด
ต้นตอของการเกิดโรคฉี่หนู
โรคฉี่หนูเป็นโรคที่มาจากเชื้อแบคทีเรีย โดยมีหนูเป็นพาหะของโรค จากมูลและปัสสาวะที่มันถ่ายเอาไว้ เมื่อฝนตกก็จะชะเอาสิ่งปฏิกูลเหล่านั้นมาปะปนอยู่กับน้ำ หากผิวหนังที่มีบาดแผลเข้าไปสัมผัส หรือการดื่มน้ำที่ไม่สะอาด ก็สามารถทำให้เชื้อเหล่านี้เข้าสู่ร่างกาย เกิดอาการเจ็บป่วยขึ้นมาได้ ทั้งนี้เชื้อแบคทีเรียที่พบ ยังมีสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมอื่นๆ เป็นพาหะได้เช่นกัน แต่มักพบได้มากในกลุ่มสัตว์ฟันแทะ และที่มักจะพบว่าเป็นหนู เพราะเป็นสิ่งมีชีวิตที่อยู่ใกล้ตัวเรามากที่สุดนั่นเอง
ขอบคุณภาพประกอบจาก https://www.flickr.com/
อาการที่ขึ้นจากการติดเชื้อแบคทีเรียจากฉี่หนู
คนที่สัมผัสเอาแบคทีเรียเหล่านี้เข้าไป เชื้อโรคจะเกิดการฟักตัวระยะเวลาหนึ่ง โดยอาจจะใช้เวลาประมาณ 5 -14 วัน จากนั้นอาการของโรคก็จะเริ่มแสดงออกมา ซึ่งที่สังเกตได้ผู้ป่วยจะมีอาการไข้สูงมากกว่า 38 องศาเซลเซียส ปวดศีรษะ ปวดตามเนื้อตัว โดยเฉพาะน่อง ปวดท้อง เวียนศีรษะ เบื่ออาหาร อาเจียนอย่างรุนแรง และเกิดอาการตาแดงเมื่อเชื้อแบคทีเรียกระจายตัวมากขึ้น
ผู้ป่วยจะมีอาการดีขึ้นได้เองหากเชื้อไม่แพร่กระจายมากเกินไป แต่หากมีอาการแทรกซ้อนอื่นๆ ตามมาอย่างรุนแรงและเสี่ยงอันตรายต่อการเสียชีวิต อาทิเช่น ไตวาย การทำงานของอวัยวะภายในล้มเหลว มีเลือดออกในช่องท้องและปอด การทำงานของระบบต่างไม่สามารถทำงานได้เป็นปกติ เหล่านี้ถือว่าเป็นระยะที่ผู้ป่วยควรได้รับการช่วยเหลือจากแพทย์โดยด่วน
ซึ่งทางที่ดีหากพบว่าอาการของตัวเองมีไข้สูงไม่ยอมลด มีอาการผิดปกติที่น่าสงสัยก็ควรเข้ารับการตรวจจากแพทย์ตั้งแต่ระยะแรกๆ เพื่อป้องกันไม่ให้เชื้อลุกลาม ส่วนการป้องกันที่ดีที่สุดในช่วงหน้าฝนคือ การหลีกเลี่ยงไม่ให้ผิวหนังสัมผัสกับน้ำท่วมขังหรือน้ำที่สกปรก
หมั่นดูแลความสะอาดของร่างกายอย่างอย่างสม่ำเสมอ และหลีกเลี่ยงการดื่มน้ำจากแหล่งที่ไม่ได้รับการฆ่าเชื้อ ก็จะช่วยป้องกันไม่ให้โรคนี้เข้ามาบ่อนทำลายชีวิตของเราได้
