ขนมหวานที่กินแล้วขม
นานมาแล้ว... ผมได้เจอกับรุ่นน้องคนหนึ่ง เธอเป็นหมอที่จัดว่าสวยและเก่งมาก ผมชอบคุยกับเธอ เพราะเธอจะมีประโยคเด็ดๆ ให้เราต้องนิ่งฟังและคิดตาม ชีวิตเธอผ่านความเจ็บปวดอย่างสาหัสถึง 2 ครั้ง (แต่อาจจะมากกว่านี้ก็ไม่ทราบ) คือ การต้องสูญเสียคนรัก และคุณพ่อของเธอ มีประโยคหนึ่งที่ผมยังคงจำได้จนถึงวันนี้ เธอพูดว่า...
"พี่ปั๊มรู้ป่ะ... เวลาผู้หญิงมีความรัก คนที่มีอิทธิพลมากๆ คือ แฟน อารมณ์ของผู้หญิงขึ้นอยู่กับว่า ณ ตอนนั้น แฟนเธอเป็นยังไง"
มันก็คงจริงอย่างที่เธอกล่าวมา บางวันพิเศษที่คาดหวังว่าจะทำให้วันนั้นเป็นวันที่มีความสุข แต่กลับกลายเป็นวันแห่งความทุกข์ เพราะ "ความเข้ากันไม่ได้" และ "ความไม่เข้าใจกันได้"
เคยหรือไม่?
บางวัน... นั่งกินขนมหวาน แต่การกลืนกลับเป็นเรื่องยากเหมือนขนมมันขมๆ
บางวัน... เดินจับมือด้วยความรู้สึกอยากอยู่คนเดียวมากกว่า
บางวัน... ต้องพยายามหา topic มาคุยเพื่อให้การสนทนาทางโทรศัพท์ไม่ขาดตอน
บางวัน... ต้องรอพิมพ์ตอบแชทว่า "ฝันดี" ทั้งๆ ที่อยากให้หัวแตะหมอน อยากนอนใจจะขาด
บางวัน... นั่งรถด้วยกัน แต่เปิดวิทยุคั่นสุญญากาศเพราะกลัวเกิดบทสนทนาที่นำมาซึ่งการทะเลาะ
เมื่อชีวิตคู่เริ่มต้นขึ้นแล้ว การอยากอยู่คนเดียวจึงไม่เหมือนเดิมอีกต่อไป เพราะเราต้องรับผิดชอบความรู้สึกของอีกฝ่าย ความรักจึงไม่ง่ายเมื่อเดินทางมาถึงจุดนี้ เพราะเราไม่อาจจะติดตามอัพเดต "อารมณ์" ของอีกฝ่ายได้ตลอดเวลา
ผมจะได้รับคำถามจากผู้หญิงเรื่องแฟนติดเกม/เพื่อนบ่อยๆ และผมเองก็ติดเกมๆ หนึ่ง เพราะมันเป็นเกมที่สอนหลักจิตวิทยาและการตลาดในแบบเกม (พยายามหาเหตุผลสวยๆ มาเป็นข้ออ้าง) จะชอบเล่นขณะรอคิวเพราะเกลียดการแซงคิว
ก่อนจะใช้พื้นที่โลกส่วนตัว เราควรคิดก่อนใช้ว่า... ไม่มีใครอยากถูกละเลยจากการไม่โฟกัสที่การพูดของเขา ดวงตาที่ถ่ายทอดความรู้สึกของเขา คนเราล้วนมี "ความเอาแต่ใจ" กันทุกคน อยากให้ทุกอย่างหันเข้าหา และบางเวลาก็อยากให้ห่างไปโดยไม่มีปี่ขลุ่ย แต่เพราะ "มนุษย์" เป็นสิ่งที่มี "จิตใจ" การพยายามถนอมน้ำใจจึงเป็นปัจจัยหนึ่งของคำว่า "รักยาวนาน"
แต่ความรักสำหรับบางคู่ก็อาจจะคล้ายๆ กับขนม ที่แม้จะเราจะถนอมอย่างไร วันหนึ่งก็ต้องกินไม่ได้ ความรักก็บูดได้ด้วยความหมดรัก ไม่มีความรู้สึกอยากจะเดินต่อ... ที่ไม่ต้องรอเกิดขึ้นทั้งสองฝ่าย
บล็อกนี้จึงไม่ใช่เรื่องที่เขียนขึ้นเพื่อถนอมความรักของทุกคู่ เพราะบางคู่ถนอมยังไงก็ไม่มีผล... แต่อย่างไรก็ขอให้ถนอมไว้ให้ "นานที่สุด" และต้องถนอมโดยไม่สูญเสียตัวตน ไม่ต่างกับขนมที่ต้องอาศัยกรรมวิธีถนอมอาหารที่ไม่ทำร้ายตัวขนมและผู้บริโภค การถนอมความรักก็เช่นกัน... คงไม่ใช่การถนอมแล้วใจเราเองยิ่งบอบช้ำ
/หกสิงหา
ปล. ขอบคุณน้องโบสำหรับขนมอร่อยๆ จากร้านไดฟูกุแม่กุหลาบ ที่ถนอมไว้กินได้นานถึง 1 เดือนกว่า พี่ชอบทานแบบไส้ฝอยทองกับกาแฟตอนเช้าๆ มากครับ : ) ใครสนใจก็เข้าไปดูที่ facebook.com/Daifukumaekulhaap หรือเว็บไซต์ daifukumaekulhaap.com
