ฝังเพชร "จิกไข่ปลา" หน้าตาเป็นยังไง?
ฟังชื่อแล้วอาจจะไม่คุ้น แต่ขอบอกว่าการฝังเพชรแบบ "จิกไข่ปลา" นี่แหละ เป็นวิธีโบร่ำโบราณที่รับรองได้ว่าใครมีแหวน ต้องมีการฝังเพชรแบบนี้อยู่ที่บ้านแน่นอน
ไม่ว่าจะเรียก "ฝังจิก" หรือ "จิกไข่ปลา" หรือ Pave' Setting ก็เป็นชื่อเดียวกันกับการฝังเพชรที่ช่างฝังจะสลักตัวเรือนทองขึ้นมาเป็นหนามเตยอันเล็กๆ เพื่อยึดเกาะเพชรไว้ให้อยู่ติดแน่นกับตัวเรือน
โดยในหลายๆดีไซน์ จะมีการใช้หนามเตยร่วมกัน ที่เรียกว่า "เตยร่วม" ผสมอยู่ ขาทั้งสองฝั่งของหนามเตยเล็กๆ จะทำหน้าที่เกาะเพชรไว้มากกว่าหนึ่งเม็ด เรียงร้อยต่อๆกันไปเรื่อยๆเหมือนรังผึ้ง ผลที่ออกมาคือการฝังเพชรที่เรียงตัวกันอย่างสวยงามจนเหมือนเพชรอร่ามอยู่เต็มหน้าแหวนอย่างที่เห็น
ข้อดีของการฝังเพชรแบบจิกไข่ปลาคือ ประหยัดงบแต่ได้ปริมาณที่ดูเหมือนเพชรอลังการเต็มพื้นที่ เพราะการฝังแบบจิกๆอันนี้คือการหลอกตาประเภทหนึ่ง เป็นการทำให้เพชรเม็ดเล็กๆดูเยอะ ดูเต็มแบบไม่ต้องใช้เม็ดใหญ่ให้รบกวนกระเป๋าตัง
แต่ข้อเสียของการใช้เพชรเม็ดจิ๋วๆก็คือสกปรกมอมแมมง่าย แถมขนาดของหนามเตยจิ๋วๆที่ช่าง "จิก" ขึ้นมานั้นมีขนาดเล็กกว่าเพชรเป็นไหนๆ ดังนั้นจึงควรต้องทะนุถนอมเวลาสวมใส่กันพอสมควร ไม่เหมาะสำหรับการเอาไปใส่ถูลู่ถูกัง... แต่ก็นั่นแหละ ขึ้นชื่อว่าเครื่องประดับเพชรก็ไม่ควรเอาไปใส่สมบุกสมบันอยู่แล้ว จริงไหม
ถ้าเป็นแหวนทองคำขาว/แพลททินั่มอยู่แล้ว อันนี้สบายมาก เพราะสีขาวมาทั้งวงแบบไม่ต้องสั่งอะไรพิเศษ แต่ใครชอบตัวเรือนแหวนเพชรแบบ "ฝังจิก" ในตัวเรือนสีทอง อย่าลืมสั่งร้านเพชรประจำของคุณให้ "ชุบหน้าขาว" หรือ "ชุบสองสี" ด้วยนะจ๊ะ ไม่งั้นเจ้าหนามจิ๋วๆพวกนี้จะโผล่หน้าออกมาเป็นสีทอง สลับกับเพชรสีขาวจนเต็มพรืดจนกวนใจให้ขุ่นมากกว่าที่จะมาช่วยให้สวยขึ้น
ชอบแบบไหนก็สั่งกันได้ตามอัธยาศัยเลยคร้าาา
More Diamond Blogs at: www.diamondguru.co.th
