คุณแม่ต้องรู้ ปล่อยลูกร้องไห้นานๆ อันตรายกว่าที่คิด

เป็นที่เข้าใจกันดีว่า บางครั้ง การเลี้ยงลูกเป็นเวลานาน ๆ ก็อาจทำให้คนเป็นแม่รู้สึกเหนื่อยและหงุดหงิดได้ หากลูกร้องไห้ไม่หยุดเลย แม่บางคนอาจจะปล่อยลูกร้องไห้ไปอย่างนั้นเรื่อย ๆ คาดว่าเหนื่อยก็คงจะหยุดเอง แต่แม่บางคนก็ตั้งใจให้ลูกร้องไห้แบบจริงจัง เพราะเชื่อว่าลูกจะปอดใหญ่มากยิ่งขึ้น ทั้งที่อันที่จริงแล้ว การเลี้ยงลูกแบบนี้จะส่งผลร้ายต่อพัฒนาการของลูกอย่างที่คาดไม่ถึงเลย มาดูกันว่าทำไม

เด็กร้องไห้ มีสาเหตุมาจากอะไรบ้าง ?

อธิบายก่อนว่า ในเด็กวัยแรกเกิดไปจนถึง 1 ปีแรกนั้น เด็กจะยังสื่อสารกับพ่อแม่ไม่ได้ จึงต้องใช้วิธีการร้องไห้เพียงอย่างเดียว โดยการร้องไห้ของเด็กวัยนี้ เกิดจากสาเหตุหลัก ๆ คือ

1.รู้สึกหิว เมื่อได้ทานนมก็จะเงียบและหลับไปเอง

2.รู้สึกเหนื่อยและไม่สบายตัว อาจจะเพราะเล่นกับคุณแม่ก่อนนอนมากเกินไป จนเกิดการผวาในช่วงเวลาหลับ ซึ่งเกิดจากการปวดเมื่อยตามตัว

3.เกิดอาการกลัว จากการเปลี่ยนแปลงทางร่างกายที่รวดเร็วจนเกินไป เช่น การอาบน้ำในช่วงฤดูหนาว การให้ผู้อื่นอุ้มที่ไม่ใช่แม่ เป็นต้น

โดยทั่วไปนั้น เมื่อพ้นช่วงระยะ 3 เดือนไปแล้ว เด็กจะค่อย ๆ ปรับตัวได้ และจะร้องไห้น้อยลง เพราะส่วนมากจะร้องไห้เพื่อบอกความต้องการมากกว่า ซึ่งถ้าหากพ้นช่วง 6 เดือนไปแล้ว แต่เด็กยังร้องไห้รุนแรงอยู่ ก็ควรพาไปพบแพทย์เพื่อหาสาเหตุ

การร้องไห้ของเด็ก กับพัฒนาการ มีความสัมพันธ์กันอย่างไร ?

อันที่จริงแล้ว การร้องไห้ของเด็กไม่ได้เกี่ยวข้องกับพัฒนาการทางสมองโดยตรง แต่จะเกิดกับพัฒนาการทางอารมณ์ที่เป็นส่วนหนึ่งของสมองมากกว่า เมื่อเด็กร้องไห้ แล้วไม่ได้รับการดูแลเอาใจใส่ปลอบโยนจากคุณแม่ ปล่อยให้ร้องจนเหนื่อย บางรายก็ร้องจนหายใจไม่ออก แม้จะหลับไปแล้วก็ยังสะอื้นอยู่ จะทำให้เด็กมีอาการเครียดอย่างรุนแรง และเมื่อเครียด ร่างกายก็จะหลั่งสารเคมีต่าง ๆ โดยเฉพาะฮอร์โมน "คอร์ติซอล" ที่จะหลั่งอะดรีนาลีนต่อเนื่องมาอีกในปริมาณมาก ซึ่งจะส่งผลกับพัฒนาการของเด็ก และสภาพจิตใจ ถ้าหากเกิดเหตุการณ์เช่นนี้บ่อยครั้งก็มีแนวโน้มที่เด็กจะมีอาการของโรคซึมเศร้าตั้งแต่วัยเด็ก และอาจมีพัฒนาการที่ช้าลงกว่าเดิม จากการที่สารเคมีที่กล่าวมานั้น เข้าไปขัดขวางการทำงานของเซลล์สมองนั่นเอง

รู้แบบนี้แล้ว ก็หวังว่าคุณแม่จะระมัดระวังในเรื่องของการเลี้ยงลูก โดยเฉพาะการปล่อยให้ลูกร้องไห้นาน ๆ กันมากขึ้น อาจจะเหนื่อยและล้า แต่เพื่อความสุขและพัฒนาการที่ดีของลูก ก็อยากให้เอาใจใส่เขามาก ๆ ใช้เวลาไม่นานในการปลอบโยนเขาก็หยุดร้องแล้ว